Karina Jagielska-Wiaderek, Henryk Bala, Dorota Denis-Brewczyńska
StreszczenieW pracy scharakteryzowano odporność na korozję kwasową sześciu stopów żelaza zawierających dodatki od 0,007 do 1,03% wag. cyny. Stopy te uzyskano przez przetapianie w piecu Tammana czystego żelaza (99,98% Fe) z dodatkami spektralnie czystej cyny. Otrzymane wytopy poddano badaniom odporności na korozję kwasową, wykonując przyśpieszony test na korozję atmosferyczną, badania elektrochemiczne oraz pomiary szybkości korozji (określane z analizy roztworów korozyjnych na zawartość Fe2+). Wykonane pomiary elektrochemiczne pokazują, że zarówno w środowisku kwasu siarkowego, jak i zakwaszonego siarczanu sodu obecność 0,007-1,03% Sn w żelazie nie wykazuje istotnego wpływu na szybkość korozji badanych stopów. Uzyskane wartości ikor (wyznaczone na drodze ekstrapolacji do Ekor, jak i na podstawie Rp), w granicach ich błędu pomiarowego, można uznać za niezależne od zawartości cyny w stopie. Obserwuje się jednak wpływ obecności cyny na przebieg korozji atmosferycznej w kwaśnej mgle solnej - szybkość ta ulega zmniejszeniu w miarę wzrostu zawartości Sn w analizowanych próbkach.
Słowa kluczowe: cyna, odlewnicze stopy Fe-Sn, szybkość korozji, korozja atmosferyczna,
 Pobierz artykuł 1.35 MB >>
Kamil Kuglin, Dorota Kalisz
StreszczenieW pracy wykonano obliczenia komputerowe, które polegały na rozwiązaniu równania bilansu populacji oraz równania częstotliwości zderzeń cząstek wtrąceń niemetalicznych w zależności od typu kolizji. W symulacjach wykorzystano metodę PSG (Particle Grouping Method). Badania zostały przeprowadzone dla określonej liczby cząstek tlenku glinu. Za wartości zmienne przyjęto promień cząstki oraz moc mieszania ε. Wyniki symulacji zaprezentowano w formie wykresów przedstawiających zmianę ilości wydzieleń w stosunku do ich liczby początkowej (n1/N0) dla pierwszej grupy rozmiarowej (n1) w funkcji czasu rzeczywistego, dla każdej rozpatrywanej początkowej wielkości promienia cząstki: 1, 5 i 10 μm. Analiza opracowanych wyników pozwoliła stwierdzić, że w przypadku cząstek charakteryzujących się większym promieniem wzrost energii mieszania intensyfikuje proces łączenia się wtrąceń niemetalicznych w aglomeraty, co w konsekwencji sprzyja procesom ich usuwania z objętości ciekłego metalu.
Słowa kluczowe: stal, wtrącenia niemetaliczne, zjawisko aglomeracji, symulacja komputerowa, metoda PSG,
Pobierz artykuł 1.55 MB >>
Agnieszka Roczniak, Mariusz Holtzer, Angelika Kmita
StreszczenieW artykule zamieszczono wyniki pirolizy żywicy, utwardzacza oraz utwardzonej żywicy stosowanych w technologii ALPHASET. Jest to alkaliczna żywica fenolowa typu rezolowego utwardzana mieszaniną estrów. Pirolizę prowadzono w temperaturze 900°C w atmosferze helu. Do identyfikacji produktów pirolizy zastosowano technikę chromatografii gazowej sprzężonej ze spektrometrią mas (Py-GC/MS). Produktami pirolizy żywicy nieutwardzonej były głównie pochodne metylowe fenolu i benzenu, natomiast wśród produktów pirolizy utwardzonej żywicy, poza tymi związkami, występowały też substancje pochodzące z utwardzacza (estry). Jako produkt pirolizy utwardzacza zidentyfikowano aceton, który pochodził z rozkładu węglanu propylenu.
Słowa kluczowe: piroliza, Py-GC/MS, żywica fenolowa rezolowa, estry, masy formierskie,
Pobierz artykuł 1.26 MB >>
Natalia Kaźnica, Jerzy Zych, Joanna Kolczyk
StreszczenieW pracy przedstawiono analizę procesu wysychania warstw wierzchnich piaskowych form i rdzeni odlewniczych (wykonanych z formierskiej sypkiej masy samoutwardzalnej z uwodnionym krzemianem sodu utwardzanej ciekłym utwardzaczem estrowym) poddanych uprzednio procesowi pochłaniania wilgoci. Po 12-godzinnym procesie sorpcji wilgoci z otoczenia w warunkach wysokiej wilgotności względnej powietrza (powyżej 85%) oraz temperatury (28-33°C) analizowano proces wysychania (desorpcji) powierzchniowych warstw form i rdzeni odlewniczych w warunkach odpowiednio niższych wartości temperatury i wilgotności na przykładzie masy ze szkłem wodnym. W badaniach wykorzystano metodę grawimetryczną. Na podstawie uzyskanych wyników wykazano, że zawilgocone powierzchniowe warstwy wysychają z różną intensywnością, uzależnioną od warunków otoczenia oraz rozmiarów ziarna osnowy piaskowej (porów międzyziarnowych).
Wiedza na temat przebiegu zarówno procesu sorpcji, jak i desorpcji wilgoci przez wierzchnie warstwy elementów form piaskowych jest niezbędna do zapobiegania powstawaniu powierzchniowych wad odlewów, pojawiających się okresowo w odlewniach.
Słowa kluczowe: formy piaskowe, warstwy wierzchnie, wysychanie, szkło wodne,
Pobierz artykuł 1.39 MB >>
Joanna Kolczyk, Natalia Kaźnica, Sylwia Żymankowska-Kumon, Łukasz Jamrozowicz
StreszczenieMetoda odlewania kokilowego opiera się na odlewaniu do metalowych, trwałych form, co pozwala na uzyskanie dużej liczby odlewów o praktycznie identycznych kształtach. W porównaniu z technologią odlewania do form piaskowych ma ona wiele zalet. Tym samym jednak posiada zupełnie inne wymagania dotyczące zarówno warunków wypełniania formy, jak również krzepnięcia metalu. Dlatego istotny wydaje się być dobór odpowiednich pokryć ochronnych na formy, które spełnią zadania kontroli poszczególnych procesów, a także ułatwią usuwanie odlewu, czy przedłużą żywotność form metalowych.
W ramach pracy wykonano badania lepkości dynamicznej oraz umownej powłok ochronnych (podkładowych, izolacyjnych i przewodzących ciepło) stosowanych na formy metalowe. Badania prowadzono w temperaturze 25°C. Dokonano również próby oceny ekologiczności stosowanych powłok w temperaturze ich nakładania na formy metalowe (200°C) oraz w temperaturze pracy form (400°C) na podstawie badań chromatograficznych.
Słowa kluczowe: powłoki ochronne, formy metalowe, lepkość dynamiczna, badania chromatograficzne,
Pobierz artykuł 1.5 MB >>
Emilia Wildhirt, Jarosław Jakubski, Małgorzata Sapińska, Sylwia Sitko
StreszczeniePowłoki ochronne stosuje się w celu uzyskania odlewów o gładkiej powierzchni, bez wad. Powłoki ochronne mogą zawierać rozpuszczalnik na bazie wody lub alkoholu, jednak ze względu na szkodliwość zaleca się ograniczenie stosowania powłok alkoholowych. Sposób nanoszenia powłok na powierzchnię rdzenia lub formy zależy od wymagań i potrzeb wykonawcy. W niniejszym artykule zamieszczono wyniki badań, przedstawiające wpływ grubości powłoki ochronnej z różną zawartością rozcieńczalnika na wybrane właściwości mas. Badaniom poddano masy II generacji wiązane spoiwami organicznymi i nieorganicznymi. Określony został wpływ grubości powłoki na wytrzymałość na zginanie w funkcji wielkości odkształcenia. Kształtki poddano również badaniom parametru hot distortion. Dodatkowo wykonano zdjęcia mikroskopowe przedstawiające głębokość penetracji powłoki w głąb masy. Badania parametru hot distortion wykazały, że w zależności od rodzaju spoiwa zastosowanego w masie dodatek rozcieńczalnika do powłoki przynosi odmienne efekty.
Słowa kluczowe: materiały rdzeniowe, powłoki ochronne, parametr hot-distortion,
Pobierz artykuł 1.39 MB >>
|
